در گرگ و میش هوا، رأس ساعت 6:30 صبح درهای «بیان» به روی 54 نفری که از میان بیش از 2300 نفر شرکت کننده، به مرحله نهایی مسابقه برنامه نویسی بیان راه یافته بودند، گشوده شد تا رقابتی سخت و تنگاتنگ آغاز شود. قرار بود کسانی که زبان رایانه ها را بهتر می فهمند و می توانند آنها را بیشتر به خدمت بگیرند، شناخته شوند. این مسابقات در دو گروه سنی دانش آموزی و دانشجویی برگزار شده بود و اکنون نوبت دانش آموزان بود که در نوبت صبح با هم رقابت کنند. مسابقه دانش آموزی رأس ساعت 9:30 آغاز شد. برای پاسخ به پنج سؤال، سه ساعت وقت در نظر گرفته شده بود!

شرکت کنندگان دو دقیقه پس از ارائه پاسخ هر سؤال، توسط سیستم هوشمند قضاوت، از صحیح یا غلط بودن جوابشان آگاه می شدند. گروهی پس از مشاهده نتیجه هر سؤال آرام می شدند و نفس راحتی می کشیدند، گروهی دیگر نیز با نگرانی به فکر فرو می رفتند که کجای راه را اشتباه رفته اند. امتیاز هر فرد از هر سؤال به عواملی مثل مدت زمان حل مسئله، تعداد دفعات تلاش برای حل آن مسئله و تعداد کسانی که پاسخ صحیح داده بودند بستگی داشت و شرکت کنندگان در طول مسابقه مدام به جدول رده بندی سر می زدند تا ببینند در چه جایگاهی قرار دارند. جدولی که در طول مسابقه جایگاه شرکت کنندگان در آن با هر سؤالی که حل می شد بالا و پایین می رفت.
در دو ساعت و نیم ابتدایی همه چیز طبیعی بود و شرکت کنندگان یا مشغول فکر کردن بودند، یا ترسیم نمودارهای حل مسئله روی کاغذ و یا تایپ پاسخ ها. در سالن مسابقه جز صدای بالا و پایین رفتن نفس ها و دکمه های کیبوردها چیزی شنیده نمی شد. اما وقتی ناظران مسابقه اعلام کردند که تنها نیم ساعت از وقت باقی است، ناگهان ناله صفحه کلیدها چند برابر شد و در دقایق پایانی تکاپوی شرکت کنندگان دیدنی تر شده بود.
آگاهی از نتایج به صورت آنلاین این امکان را ایجاد کرده بود که بلافاصله پس از پایان مسابقه، برندگان مشخص باشند و شرکت کنندگان به برندگان تبریک گفته و همگی برایشان دست بزنند. با پایان مسابقه دانش آموزی، اکنون این دانشجویان بودند که باید پس از صرف ناهار برای رقابت آماده می شدند.
یکی از نکات جالب مسابقه دانش آموزی این بود که هفت نفر از دانش آموزان مستعد، به مرحله نهایی مسابقه آزاد هم راه پیدا کرده بودند، یعنی هم در فینال مسابقات دانش آموزی حضور داشتند و هم در فینال مسابقات آزاد. جالب تر این که جام مسابقات آزاد را هم یکی از همین دانش آموزان بالای سر برد و پس از پشت سر گذاشتن دو آزمون سه ساعته، جایزه یک و نیم میلیون تومانی خود را دریافت کرد.
فضای به شدت مرد سالارانه حاکم بر مسابقات هم در نوع خود جالب بود. البته این بار تقصیر بر گردن بانوانی بود که نخواسته بودند همه استعدادهایشان را خرج این مسابقه کنند! در میان تمام شرکت کنندگان فقط یک دانشجوی دختر از دانشگاه امیرکبیر، توانست با راه یابی به مرحله نهایی مسابقات آزاد، رتبه پانزدهم را در میان 27 شرکت کننده در مرحله نهایی به دست آورد.
شاید فکر کنید شرکت در این مسابقه نفس گیر و طولانی، همه را خسته و هلاک کرده بود و منتظر بودند هر چه سریعتر به خانه هایشان بروند، ولی سخت در اشتباهید! حتی بیشتر شرکت کنندگان در مسابقه نوبت صبح که از ساعت 6:30 به محل مسابقه آمده بودند نیز در «بیان» ماندند و ضمن صرف ناهار و عصرانه، از مانیتور سالن تماشاچیان روند مسابقه را دنبال کردند. پس از اعلام نتایج و تقدیر از برگزیدگان و پایان اهدای جوایز هم، شرکت کنندگان دو ساعت دیگر ماندند و با تشکیل گروه های هشت نفره، این رقابت علمی را به رقابتی ورزشی تبدیل کردند. لیگ فوتبال دستی یک ساعتی ادامه داشت و به جبران آن سکوت چندین ساعته هیاهویی به راه افتاد که بیا و ببین.
بالاخره ساعت حدود 9 شب بود که مبارزان بزرگ وقتی دیدند از شام خبری نیست، با کمک جارو و دیگر لوازم جانبی از ساختمان بیرون رفتند و همه چیز به خوبی و خوشی پایان یافت!
حالا اگر می خواهید بدانید که این برندگان خوشبخت کی بودند یا خواستید اسمشان را به خاطر بسپارید تا فردا روزی که اسم مهندس ها و طراح های مطرح کشور را شنیدید، دنبال اسم این افراد بگردید، یک نگاه به این اسم ها بیندازید:

نفرات برتر مسابقه آزاد:
1. سیدحامد ولی زاده (دانش آموز پیش دانشگاهی)
2. پویا ظفراسداله پور (دانشجوی کارشناسی ارشد دانشگاه صنعتی شریف)
3. پوریا علی میرزایی (دانشجوی کارشناسی ارشد دانشگاه صنعتی شریف)
4. حامد صالح (دانش آموز پیش دانشگاهی)
5. صدرا یزدان بد (دانشجوی کارشناسی دانشگاه صنعتی شریف)

نفرات برتر مسابقه دانش آموزی:
1- سعید ایلچی (دانش آموز پیش دانشگاهی)
2- حامد صالح (دانش آموز پیش دانشگاهی)
3- مجید فرهادی (دانش آموز سوم دبیرستان)
4- سیدحامد ولی زاده (دانش آموز پیش دانشگاهی)
5- کیوان علیزاده وحید (دانش آموز سوم دبیرستان)

لابد شما هم به این ماجرا فکر می کنید که نفر اول مسابقات دانش آموز پیش دانشگاهی است و بالاتر از شدانشجوهای کارشناسی ارشد شریف ایستاده.

                                                 هفته نامه چلچراغ، شماره 450، 28 آبان 1390، صفحه 28